نور عدالت

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان دیگران آسوده نیست.

اگر بسیار کار کند می گویند احمق است و اگر کم کار کند می گویند تنبل است. اگر بخشش کند می گویند افراط می کند و اگر جمع کند می گویند بخیل ااست. اگر ساکت و خاموش بماند می گویند لال است و اگر زبان آوری کند می گویند وراج است. اگر روزه بدارد و شبها نماز اقامه کند می گویند ریاکار است و اگر اینها را انجام ندهد می گویند کافر است.

پس هرگز نباید به حرف ، مدح و ثنای دیگران توجه کرد و جز خدا نباید از کسی واهمه داشت.